Prawdziwe Fotografie: kwietnia 2017

Czytaliście może "Zagubiony Kosmonauta. Zapiski Antyturysty" Daniela Kadlera? Co? Acha, już Was kiedyś o to pytałem... Tak, tak, przy okazji postu ze spaceru po Wenecji... Było to tu: http://marcinsmolik.blogspot.com/2015/05/wenecja-antyturysty.html. No dobra, to więcej już nie będę pytał, bo wiecie przecież o co chodzi. W każdym razie poniżej znajdziecie trochę zdjęć z podobnego włóczenia się bocznymi uliczkami tym razem Pragi. Tej Czeskiej rzecz jasna. W czasie mojego poprzedniego tam pobytu prawie 3 lata temu udało mi się łyknąć klimatu Żiżkova, czyli takiej praskiej Pragi (w sensie jak jest warszawska Praga, to tu taka jakby w klimacie podobna dzielnica ;-)), tym razem pokręciłem się po bocznych uliczkach śródmieścia, i jak najbardziej głównych arteriach kolejnej praskiej dzielnicy, znajdującej się po przeciwnej niż Żiżkov stronie Śródmieścia, czyli Śmichova. Cisza, spokój i klimacik. No i browar Staropramen tuż za drzwiami hotelu, w którym były niedobre śniadania ale za to długo się na nie z 7 piętra podążało ;-)

praska Praga - no to zaczynam włóczęgę

dżyliard kwiatów, którym wystarczyły 2 dni by zupełnie spaść z drzewa

tu jeszcze są. Nazajutrz już cieniutko

klasyka w najlepszym wydaniu. Ja takie pamiętam z czasów dzieciństwa spędzanych na kujawskiej wsi

zaglądając przez brudną witrynę nieczynnego antykwariatu

Teleport do ładniejszej i droższej nieco ulicy

także tego, niech się w spokoju trykają

wiosna

można i spacerować takim śródmieściem

styl i szyk

wyszło jak pocztówka z lat 80tych

a to prawie jak pocztówka z lat 40tych

a tu pani sobie rysuje jakiegoś Jezusa

przez takie okno to i wypaść nawet można. do przeżycia

to był maksymalny punkt Starówki do jakiego dotarłem przed ucieczką z krzykiem. Chyba jeszcze dość daleko od najważniejszych atrakcji. A i tak za tą malującą budynek panią przechodziło akurat jakieś 635 osób, głównie rasy żółtej. I kilkudziesięciu Niemców